Jeśli kamienie nie dają żadnych dolegliwości zwykle kamieni się nie leczy, ale gdy powodują dyskomfort lub napady kolki, lepiej usunąć pęcherzyk. Można to zrobić laparoskopowo lub tradycyjnie rozcinając brzuch. Wybór metody zależy od zaawansowania choroby i ogólnego stanu zdrowia pacjenta. Oba zabiegi wykonuje się pod narkozą.
Laparoskopowo usuwa się pęcherzyki, kiedy lekarz nie spodziewa się żadnych komplikacji, ani powikłań. Metody tej nie stosuje się w stanie ostrym, przeszkodą mogą być zrosty po operacji. Lekarz zawsze uprzedza, że jeśli będzie to konieczne, w czasie operacji zmieni metodę na tradycyjną.
Na brzuchu wykonuje się 4 niewielkie (około 1 cm) nacięcia, przez które wprowadza się nacięcia m. in. endoskop. Operację zaczyna się od wypełnienia powietrzem jamy otrzewnej. Powłoki brzuszne unoszą się, brzuch robi się jak balon – dzięki temu lekarz może obserwować pole operacyjne i manipulować instrumentami. Następnie pęcherzyk wycina się i usuwa.
W dniu zabiegu można już wstać z łóżka. Jeśli nie ma wymiotów lekarz zezwala na picie wody, zaś w drugiej dobie podaje się dietetyczne jedzenie i chory może opuścić szpital. W ostrych stanach operację wykonuje się tradycyjnie.