Zaburzenia neurologiczne w zatruciach
Zatrucie alkoholem etylowym – alkohol działa silnie trująco na ośrodkowy układ nerwowy (mózg), zwłaszcza na siateczkę pnia mózgu i korę mózgową. W pewnym czasie od spożycia występują zaburzenia funkcji psychicznych (uwagi, myślenia, pamięci, procesów kojarzenia), zaburzenia koordynacji ruchowej i zaburzenia mowy. Następnie występuje głęboka śpiączka, często z zaburzeniami oddechowymi i sercowo-naczyniowymi. Ostre zatrucie przy stężeniu powyżej (5 promili) powoduje zwykle śmierć w skutek porażenia pnia mózgu.
Zatrucia przewlekłe występują przy częstym spożywaniu alkoholu. Dochodzi do zaburzenia wyższych czynności psychicznych i zaburzeń charakterologicznych. W skutek niedoboru witaminy B1 występuje uszkodzenie śluzówki jelitowej przez alkohol (zaburzenia wchłaniania jelitowego).
Zatrucia alkoholem metylowym – alkohol ten wywołuje zaburzenia metabolizmu komórek w układzie nerwowym. Objawy neurologiczne to bóle i zawroty głowy, wymioty, zaburzenia przytomności, drgawki, uszkodzenie nerwów wzrokowych, aż do trwałej ślepoty włącznie.
Zatrucia barbituranami – leki nasenne w dużych dawkach hamują ośrodki mózgowe, zwłaszcza oddechowe. Objawem zatrucia jest śpiączka, nie reagujące na światło źrenice, skóra początkowo zaczerwieniona, potem sinoszara.
Zatrucie tlenkiem węgla – w mózgu i rdzeniu powoduje obrzęk, liczne ogniska martwicy, zanik komórek. Przy lekkim zatruciu występują bóle i zawroty głowy, nudności, wymioty. Przy ciężkim długotrwała śpiączka, czasem drgawki, przebarwienie skóry. Następstwem jest trwałe uszkodzenie mózgu, nerwów obwodowych i układu autonomicznego.